m. b. drozd
_
psalm 92 – ‘ Z upływem lat ’
▫
Sztuka życia zmienia się w sztukę umierania.
Nie widzieć rzeczy prostych i
niedostrzegać ich piękna –
to jedno z największych nieszczęść człowieka.
Kto pokłada nadzieję w doczesności,
tego duszę czas w nieskończoność mielić będzie.
W końcu pochłonie duszę.
W bolesnym ucisku
będzie mieć udział w niewielkiej części pracy,
bez pojęcia o jej całości i
ślepy pozostanie na proste zasady życia.
Zaczęła się wielka transformacja kondycji ludzkiej…
Maszyny tłumią człowieczą wyobraźnię...
Dzięki kontemplacji i twórczości człowiek może
kontaktować się z Bogiem.
Jedyną wolnością jakiej możemy doświadczać,
jest wolność duchowa,
osiągnięta na drodze wyobraźni.
Idea postępu w czasoprzestrzennej rzeczywistości
jest jedynie iluzją karmiącą ludzkość
swoimi fałszywymi nadziejami.
Czym jest dla mnie pojęcie zguby?
Zguba – to wiara,
że można kształtować i panować
nad swoim własnym przeznaczeniem.
Bóg takich ludzi
tonie w otchłaniach materializmu.
▫
Wytrwale poszukuję tajemnicy zjawisk...
Życie uwznioślone i rozświetlone przez radość,
zachwyt i piękno widzę w każdym stworzeniu.
Bez żadnych wątpliwości –
stworzenie jest uduchowione.
W materialistycznym świecie, takim jak nasz,
nic nie jest prawdą, z wyjątkiem tego, co jest kłamstwem.
Ludzie wierzą w pieniądze, ale nie w Boga,
podczas gdy to Bóg jest żyjącą prawdą,
a pieniądze są fantazją.
Kiedy Uczniowie zobaczyli zmartwychwstałego Jezusa,
Jego obecność była dla nich bardziej realna,
niż miało to miejsce zanim umarł.
Był dla nich realny do tego stopnia,
że na tym doświadczeniu oparli religię,
która trwa od dwuch tysięcy lat.
Ciągle aktualna, żywa, nieskończona.
Piękno wewnętrzne
jest znacznie bardziej olśniewające i niezapomniane,
niż jakiekolwiek piękno cielesne.
Szukaj miłości w litości dla biednych i
niosąc ulgę, lecząc troski,
w nocy i zimie,
wśród wyrzutków i nagich,
szukaj miłości.
Æ
Z upływem lat
staję się coraz bardziej łagodny.
Dziękuję Ci,
że nie przychodzą do mnie bogaci i sławni,
żeby zamazywać, zniekształcać i
przesłaniać moją wizję świata.
Moje życie i moje atrybuty
nie są moją własnością.
One nie są moje.
Nigdy się z Tobą nie rozstanę.
W takiej relacji
nie boję się śmierci.
Śmierć będzie niczym więcej,
jak przejściem z jednego pokoju, do drugiego.
Dużo jednak zależeć będzie od Drzwi.
Ludzka miłość winna być szukana.
Jest niewidoczna…
Dlatego jest realna.
[ 2o. o7. 2o12 ]
_ __ ___ ____ _____ ______ ____________ _________________ cum Deo
|