m. b. drozd
_
psalm 2 - ‘ Instynkt powrotu ’
Któryś przyodział się wszechświatem,
jak odzieniem, *
utkanym pierwowzorem piękna liczb i czasów,
tchnieniem życiodajnym
własnego bytu,
obdarowałeś to, co zaistniało.
Wysławiam Ciebie
Bezimienny Panie,
że dałeś mi ‘instynkt’
powrotu do Ciebie;
myślą, uczuciem, tęsknotą, pragnieniem,
i tym wszystkim co stanowi, ze jestem człowiekiem.
Klękam w swej niewiedzy.
Zrozum mój zasadny bunt.
Nie rozumiem śmierci,
po której ma być życie?
Po co jest śmierć? Co to jest życie?
Czy coś Ci nie wyszło
i ewolucja przeszła obok Twego tchnienia?
To nic dziwnego,
że wysławiam Ciebie
i kłócę się z Tobą.
Ale to jest dziwne,
że przez kłótnię z Tobą,
kocham Cię bardziej
i żyć nie potrafię bez Ciebie.
[ o4. 11. 2o1o ]
_______
* myśl Kościoła Wschodniego (tekst z Wielkiego Piątku)
_ __ ___ ____ _____ ______ ___________ __________ ... cum Deo!
|