m. b. drozd
_
psalm 39 - ‘ Psalm niespełniony ’
▪
Czy nie za często
piszę do Ciebie
i niepotrzebnie
martwię Cię w niebie?
Masz cały wszechświat
na swojej głowie,
martwisz się wszystkim,
co ktoś tam powie.
To niepojęte,
i niesłychane,
stworzenie sensem
obdarowane!
Tryliony istnień,
miliardy marzeń,
pędzi do kresu
w rozwoju zdarzeń.
Porwij mnie w duchu,
za świat miniony,
nie chcę nic poznać,
chcę być spełniony.
Gdy zła istnienia
nie doznam zgonu,
czy tam u Ciebie,
będę spełniony?
[ o9. o4. 2o11 ]
_ __ ___ ____ _____ ______ ________ … Znoszący za nas cierpienia … …
|