m. b. drozd
_
meditatio № 165 - ‘ Mysterium Cosmographicum IV ’
~ Małgorzacie Opalińskiej - poświęcam ~
„Deus homini” *
▪
Istnienia przyczyną
dotykam tajemnic,
odległych i bliskich,
zwyczajnych i wielkich.
Odtwarzam nadzieję
w przeszłości poczętą,
w pierwiastkach miłości
poznaję, co było.
„Et Deus, qui cœlum
et terram creasti”. **
Rzekł: „dobre”. Uczyńmy
nasz obraz o świcie.
W tym tchnieniu kosmicznym,
w tym tańcu materii,
drobiny ożyły
w symfonii dróg mlecznych.
W misterium wszechbytu
świadomość zbudziłeś,
dekalog tęsknoty
w ogrodzie wykułeś.
I był ranek pierwszy
człowieczej godziny,
byś w ósmym poranku
rzekł: „factum est” światu. ***
[ 1o. o5. 2o11 ]
______
* „Deus homini” – łac. ‘Bóg człowiekowi’.
** „ Et Deus, qui coelum et terram creasti ” – łac. ‘i Bóg, który niebo i ziemię stworzył’.
*** „factum est” – łac. ‘wykonało się’, ‘stało się’, ‘urzeczywistniło się’.
_ __ ___ ____ _____ ______ _________________ Xpuctoc Bockpece
|