Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd

ks. Moisey B. Drozd - Dies Et Mens i Dziecięca Kraina

Dies Et Mens
moisey bogdan drozd

D I E S ET M E N S [ 562 ]

▪ MEDITATIO MORTALIS ▪ № 184 'Na początku' cz. 4

m. b. drozd
_

meditatio № 184 - ' Na początku '

…

część 4
_

Drugi rozdział Księgi Rodzaju, gdy mowa jest tylko o Adamie, to rodzaj rozwinięcia wydarzeń z 27 wersu pierwszego rozdziału, gdzie Bóg tworzy mężczyznę i kobietę. Innymi słowy, pierwszy rozdział daje tylko ogólny pogląd, a w drugim pojawiają się szczegóły, oczywiście związane z wydarzeniami z szóstego dnia stworzenia. Pierwsza wzmianka o stworzeniu daje obraz ogólny, druga dostarcza szczegółów. Nie widzę tam żadnych sprzeczności.

Debata wciąż trwa. Uczeni są jednak zgodni, ze starożytni nie bez powodu umieścili wątek stworzenia w ten właśnie sposób. W rozdziale drugim pierwszy człowiek ma mnóstwo obowiązków. Musi uprawiać ziemię, musi też nazwać wszystkie stworzenia Boże. Dla starożytnych obowiązek nazwania wszystkich zwierząt miał wielkie znaczenie. Wskazywał bowiem, ze człowiek otrzymał prawo wyboru, prawo egzekwowania własnej woli. Poza tym, Bóg w rozdziale drugim wydaje się bliższy ludziom, niż ten z rozdziału pierwszego. Tworzy ‘rajski ogród’ zwany Edenem, potem okazuje współczucie człowiekowi.

▫

„Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam, uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc” [ Rdz 2,18 ]

W rozdziale pierwszym Bóg ogłasza, ze wszystko jest ‘dobre’. I nagle w rozdziale drugim mówi, ze to nie tak, ze samotność nie jest dobra. Może zobaczył, ze wszystkie inne stworzenia mają towarzyszy, tylko nie Adam. Uznał więc, ze potrzebuje pomocnika. Postanowił go stworzyć.

Za chwilę w Edenie zjawia się Ewa, ale czy rzeczywiście była pierwszą kobietą Adama?

Żebro Adama*

Na długo przed powstaniem Starego Testamentu kultury Bliskiego Wschodu stworzyły własne mity o stworzeniu. Wymagało to wielkiej wyobraźni, jako ze ludzie borykali się z nieznanym i niepoznawalnym.

Kiedy skrybowie zaczęli spisywać Biblię, Żydzi nie uważali Księgę Rodzaju za mit. W końcu Mojżesz otrzymał Słowo Boże. Świat musiał powstać w sześć dni. Niektórzy jednak rabini zastanawiali się nad sprzecznościami z dwóch pierwszych rozdziałów. Jeśli to wszystko prawda, to jak mężczyzna w towarzystwie kobiety z kończ pierwszego rozdziału ma się do samotnego mężczyzny z początku drugiego?

Jedno z rozwiązań znaleziono w starej sumeryjskiej opowieści. Przez wieki uważano je za wystarczające. Według dawnych rabinów Bóg stworzył kobietę i mężczyznę, Adama i ‘Lit’. Podobnie jak Adam, Lit powstała z ziemi. Dlatego uważała, ze nie powinna mu być podporządkowana. Kiedy nalegał na stosunek płciowy i zagroził, ze ją zmusi, wypowiedziała sekretne imię boga i zniknęła. To wyjaśnia, dlaczego w rozdziale drugim Adam znowu jest sam i dlatego Bóg postanawia dać mu odpowiednią towarzyszkę. Wybiera jednak inną metodę stworzenia.

„Wtedy to Pan sprawił, ze mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę” [ Rdz 2,22 ]

Człowiek jest mężczyzną. Kiedy pojawia się Ewa, mamy w końcu mężczyznę i kobietę. Wcześniejsza istota w pewnym sensie łączyła w sobie obie płcie. Teraz nastąpiło rozdzielenie. I to dlatego kobieta i mężczyzna tęsknią za sobą, dlatego czują do siebie ‘pociąg’.

Mężczyzna, zwany później Adamem, otrzymał prawo nazwania wszystkiego na Ziemi. Ogłasza więc:

„Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała!
Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta” [ Rdz 2,23 ]

▫

Dwoje ludzi zaczyna wspólne życie. Według hebrajskich uczonych, to fundament nowej religii. ~ ~ Biblia naucza Adama, ze nic na świecie nie jest ważniejsze, niż to, co pochodzi z niego samego. Ze w pewnym sensie każdy związek kobiety i mężczyzny to ponowne spotkanie, w którym objawia się obraz Boga, oraz odbicie Jego samego~ ~.

Różne prawa mężczyzny i kobiety w Księdze Rodzaju mają także znaczenie społeczne i polityczne. Według Biblii wszyscy ludzie wywodzą się od Adama i Ewy. Cytując tekst rabiniczny, żaden człowiek nie może powiedzieć innemu, ze jego przodkowie byli ważniejsi. Innymi słowy Biblia podkreśla, ze wszyscy ludzie są sobie równi. Wraz ze stworzeniem mężczyzny i kobiety, kończy się drugi rozdział Księgi Rodzaju. Wąż zaś pojawi się dopiero później.

Jakie inne przesłanie niesie ta poetycka opowieść o stworzeniu pierwszych ludzi? To jasne, ze z woli Boga ludzie stanowią zwieńczenie ‘aktu stworzenia’. My, ludzie, jesteśmy Jego najważniejszym stwórczym elementem. Jesteśmy ukoronowaniem Jego dzieła. Ta idea nie pojawia się w żadnych innych starożytnych mitach.

▫

Uważam, iż Bóg miał w sobie tyle miłości, ze musiał stworzyć istoty, na które mógłby tę miłość przelać. Nie stworzył ludzi, by kopali mu kanały irygacyjne, ale by znaleźć w nich przyjaciół i partnerów. To właśnie bezgraniczna Boża miłość leży u podstaw stworzenia.

[ c.d.n. ]

[ 16. o6. 2o11]

______

* „żebro Adama” – hermeneutyka: idiom „żebro Adama” to symbol związku kobiety z mężczyzną , ontologiczna równość w człowieczeństwie Adama i Ewy. [Niestety, do naszych czasów kobieta jest w dalszym ciągu dyskryminowana we wszystkich kulturach i instytucjach społecznych ▫ post scriptum: napiszę o tym szerzej w ostatnim rozważaniu „Na początku”]

_ __ ___ ____ _____ ______ ____________ _________________ cum Deo