Dies Et Mens
moisey bogdan drozd
moisey bogdan drozd
D I E S ET M E N S [ 571 ]
|
|
|
| ˙ SAMOTNE PSALMY ˙48 ‘Po zmroku’ |
|
|
|
m. b. drozd _ psalm 48 – ‘ Po zmroku ’ ▪ Nie pamiętaj mi tego, Chrystusie, o czym ja dziś nie mogę zapomnieć. Nie zamykaj mi bram wyobraźni, tylko w niej mogę z Tobą się spotkać. Błękit nieba nade mną rozbrzmiewa, niczym aria, bez słów i orkiestry, wokalizą przestrzeni i zmierzchu unieś mnie za horyzont doczesny. Pory roku schowają się w ciszy, by od nowa rozpocząć swój taniec. Mgła wieczorna przytuli stworzenie, by dotrwało do gwiazdy porannej. Nie zostawiaj ludzkości tej nocy, która błądzi od świtu do zmierzchu, a gdy kładzie się spać, by odpocząć, spraw, by w Tobie znalazła swój spokój. ▫ Pobłogosław idących za dobrem, smutnym wskaż, ze po nocy jest błękit, tym co wątpią, mów: „Ave! Kartezjusz!”, nieudacznym daj trochę sukcesu. Pobłogosław to wszystko, co żyć chce, aby ziścić swój sens genetyczny. Atmosferę Twą łaską napełnij i błękitną planetę tym otul. Mam ja prośbę do Ciebie … niewielką: „aby marzeń we śnie nikt mi nie skradł!” Nie zapomnij!, by zdrowie darować, jeśli chcesz, bym o Tobie coś śpiewał. [ o7. o7. 2o11 ] _ __ ___ ____ _____ ______ ____________ _________________ cum Deo |
|
|
| moisey b. drozd |
| 2011-07-06 |
Dies Et Mens
Dzień i Myśl
Archiwum
Dzień i Myśl
Archiwum
Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd © 2012
2 696 340