Dies Et Mens
moisey bogdan drozd
moisey bogdan drozd
D I E C I Ę C A K R A I N A [ 116 ]
|
|
|
| „ Zegarowy duszek ” [1o8] a. rudawcowa |
|
|
|
anna rudawcowa _ kraina sto ósma: „ Zegarowy duszek ” ┌ ┘ Mój dziwny domek mieści się w zegarze, Izdebka skromna - ciemna i niewielka: Ja jestem mały zegarowy karzeł W srebrzystych, aksamitnych pantofelkach. Na wstążce trzymam czas, bo leci niby z procy, Jak chyża strzała z napiętego łuku, Przez długie dni i nieprzespane noce W zegarze młotkiem pracowicie stukam. Rozpędzam chwile - niespokojne mrówki Gonię godziny, ile sił mi starczy I reguluję czarny ruch wskazówki Wśród cyfr okrągłej zegarowej tarczy. W zegarze brzęczy rój skrzydlatych muszek I na wyścigi gonią się godziny. A ja - zaklęty zegarowy duszek, Pilnuję kółek małej swej maszyny. A gdy do domu wejdą łzy i smutki, Albo choroba - wykrzywiona mara - Dłoń na wskazówki kładę po cichutku I wolno zatrzymuję ruch zegara. A kiedy dobra wróżka swe oblicze Ukaże wreszcie i twój dom odszuka, - To spuszczam czas jak psa z jedwabnej smyczy I znowu młotkiem prędko - prędko stukam. _ __ ___ ____ _____ ______ ______ ... świat bez dzieci byłby nudny ! |
|
|
| moisey b. drozd |
| 2011-10-05 |
Dziecieca Kraina
Archiwum
Archiwum
Dies Et Mens i Dziecięca Kraina - ks. Moisey Bogdan Drozd © 2012
2 696 340